Ένας χρόνος έφυγε..και άραγε τον μέτρησες ; Λεπτό προς λεπτό, ώρα την ώρα..μέρα προς μέρα..μήνα προς μήνα..
Τον ζύγισες σωστά; Τον γέμισες με στιγμές ή τον άφησες σαν χρονολογία στο ημερολόγιο.
Έκανες βήματα μπροστά ή έμεινες στάσιμος..
Ρούφηξες τον χρόνο μέσα σου ή εξέπνευσες συγκαταβατικά..
Τι σου μένει τελικά από τον χρόνο που περνά στο χθες..
Αγάπησες, πόνεσες, άδειασες, γέμισες, έδωσες, πήρες..έχασες.. κέρδισες ;
Τι κράτησες ; Τι άφησες..
Τι θα κουβαλήσεις;
Ο χρόνος είναι η πιο σημαντική μονάδα μέτρησης σου..στα καλά στα κακά στο εγώ σου και στο λίγο σου..
Αν πλήγωσες, θα πονέσεις, αν πόνεσες θα γιατρευτείς..
Όμως τον μέτρησες ; Όπως του πρέπει με στιγμές μεγάλες και γεμάτες; Με χαμόγελα και δάκρυα ; Με πόνο και αγάπη..
Έφυγε το ξέρεις..από αύριο άλλον αριθμό θα κουβαλάς..
Θα μπορέσεις όμως ; Να τον αντέξεις , να τον σηκώσεις;
Αν το χθες που αφήνεις πίσω ήταν γεμάτο, το αύριο που έρχεται θα είναι πλήρες γιατί εσύ το έχτισες..
Και θα είναι μοναχά δικό σου για να το μοιραστείς με όσους αληθινά επέλεξες.. 
Ε.
