Λόγω της δουλειάς, της καθημερινότητας και του άγχους ξεχνάμε πως ήμασταν κάποτε παιδιά … ναι και όμως τότε δεν αγχωνόμασταν , δεν σκεφτόμασταν τα οικονομικά, ίσως εγώ προσωπικά να έκλαιγα επειδή δεν είχα λίγα χρήματα να αγοράσω ένα παγωτό αλλά μέχρι εκεί …
Δεν μας ένοιαζε τόσο η μόδα, με ένα παντελόνι και με μια μπλούζα έπαιζα άνετα και λερωνόμουν, έτρωγα ένα χαστούκι μετά από την μαμά αλλά ήμουν τόσο χαρούμενη που πήρα το πρώτο βραβείο ( μια καραμέλα ) στον αγώνα με τις λάσπες που το ξεχνούσα!!!
Πολλές φορές κυρίως όταν από την πίεση πάει να σπάσει το κεφάλι μου γυρίζω πίσω εκεί στον υπέροχο μυστικό μου κήπο … και μυρίζω ξανά τις μυρωδιές και αμέσως ξυπνάω από το λήθαργο της καθημερινότητας και ξανά γίνομαι παιδί …
Ποσό μαγικό αλήθεια να μυρίζεις το τριαντάφυλλο που σου έδωσε ο μπαμπάς σου στο πρώτο σου ποίημα , ποσό υπέροχο να γεύεσαι το λουκούμι που σου έδινε η μαμά σου αν έπαιρνες καλό βαθμό …
Και εκεί σε αυτά ήταν όλη μου η ευτυχία…
Φυσικά και μπορώ να ξανά γίνω παιδί … πολύ απλά με μια μπλούζα και ένα παντελόνι όπως τότε , με μια βόλτα στις παλιές γειτονιές , χωρίς κινητό ταμπλέτ, ίντερνετ κτλ και ένα παγωτό στο χέρι και ξανά γίνομαι ευτυχισμένη …
Και είναι η ωραιότερη ώρα της ζωής μου που καταλήγει σε ένα παγκάκι κοιτάζοντας τον ουρανό και κάνοντας μια ευχή βλέποντας τα αστέρια να πέφτουν …δεν θέλω να μεγαλώσω !!!
Ρέα Ντούρου
*Η Ρέα Ντούρου είναι δημοσιογράφος στο Corfu Channel – Το Κερκυραϊκό Κανάλι
