Σε όλους μας, μα όλους τους ανθρώπους έχουν έρθει στιγμές στη ζωή, περίοδοι εντάσεων και διαφωνιών όπου αισθανόμαστε ότι οι επιθυμίες και οι στόχοι μας αποτρέπονται.
Μπορεί να αισθάνεστε θυμωμένοι και απογοητευμένοι, ότι έχετε μια τεράστια ποσότητα ενέργειας χωρίς διέξοδο και έτοιμη να εκραγεί μέσα σας.
Βαθιά στην ψυχή σας, να υπάρχουν μεταβολές που να φαίνονται σχεδόν υπερβολικές. Είναι σαν να εκρήγνυται ένα ηφαίστειο εκεί μέσα με κάποιες τρομακτικές επιπτώσεις. Γίνεστε ο χειρότερος εχθρός του εαυτού σας, χωρίς δυναμισμό με επιθετικότητα, κλειδωμένοι σε έναν αγώνα εξουσίας στον οποίο αγωνίζεστε για υπεροχή.
Την υπεροχή του φοβερού και τρομερού ΕΓΩ. Ψυχική ένταση. Προβληματισμένο μυαλό. Παθητικό-επιθετικό επιχείρημα.
Πειστικός λόγος. Πανουργία. Στρατηγική. Παράνοια. Ανταγωνισμός και συγκρούσεις αυτού του άτιμου εγώ. Επιθετικές συμπεριφορές, δυσφορία.
Θυμός, εκνευρισμός, χωρίς προσπάθειες για την επίλυση προβλημάτων, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που μας ακολουθούν τότε.
Η ζωή γίνεται μια ζώνη μάχης με τις αντίπαλες πλευρές έτοιμες να σκάψουν η μια το λάκκο της άλλης…δυστυχώς. Και πολλές φορές αν γυρίσουμε και κοιτάξουμε πίσω θα δούμε πως έχουμε επαναλάβει τα ίδια λάθη αρκετές φορές.
Λάθη που μας φέρνουνε λύπη αλλά τα επαναλαμβάνουμε.
Αδυνατούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι έτσι, απροσδόκητα, μια αλυσίδα γεγονότων έχει οδηγήσει σε αλλαγές βαθιά μέσα μας που αρνούμαστε να προσαρμοστούμε… φοβόμαστε, δε θέλουμε να αλλάξουμε τα πρότυπα συμπεριφοράς μας…. μέχρι να καταλάβουμε πως.. είτε έτσι είτε αλλιώς δεν υπάρχει επιστροφή.
Οι αλλαγές πρέπει να γίνουν γιατί πολύ απλά.. η επιτυχία έρχεται στην αγκαλιά της αλλαγής, με τη ροή και την αποδοχή ότι η αλλαγή μπορεί να είναι θετική.
Άρα! Συνείδηση των πραγματικών θεμάτων/προβλημάτων.
Ακεραιότητα.
Αλήθεια.
Διεκδίκηση.
Ακόμη και παραδοχή της ήττας.
Καμιά φορά …είναι καλύτερα να αφήσουμε τη θλίψη να ακολουθήσει τη φυσική της πορεία.. κι άλλες να παραδεχτούμε, να αποδεχτούμε, να αγωνιστούμε, να προχωρούμε…
Αν οι άλλοι αδυνατούν να μας ακολουθήσουν στο δρόμο μιας αλήθειας, κάποιου αγώνα, μιας αλλαγής και εμμένουν στα δικά τους πρότυπα, στο δικό τους ψέμα, τη δική τους αδυναμία.. τα δικά τους πάθη, εμείς συνεχίζουμε, προχωρούμε.. Προχωρούμε.
Κάποτε ίσως κάποιοι αλλάξουν …αλλά τότε να είναι πολύ αργά.
Να προχωράτε με φως και αλήθεια σε μόνιμη βάση.
ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ!
Κυριακή-Κική Πλαστάρα
*Η Κυριακή είναι ο εαυτός της…
