Ο Σακχαρώδης Διαβήτης εκτός από το καρδιαγγειακό σύστημα και τη νεφρική λειτουργία επηρεάζει και το ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτό έχει ως συνέπεια οι διαβητικοί ασθενείς να είναι πιο επιρρεπείς σε λοιμώξεις και σε τροφογενείς ασθένειες, δηλαδή σε ασθένειες που μεταδίδονται με τα τρόφιμα, όπως η σαλμονέλλωση, η προσβολή από κωλοβακτηρίδιο, η σιγκέλωση, η λιστερίωση, κ.α.

Επίπεδα γλυκόζης: τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης που παρατηρούνται στους διαβητικούς ασθενείς καταστέλλουν τη λειτουργία των λευκών αιμοσφαιρίων, τα οποία αποτελούν τα κύτταρα άμυνας του οργανισμού έναντι παθογόνων μικροοργανισμών. Επομένως, αυξάνουν και τον κίνδυνο να προσβληθεί κάποιος από τροφογενείς ασθένειες. Επιπλέον, εάν κάποιος διαβητικός προσβληθεί από τροφογενή ασθένεια, τότε μπορεί να επηρεαστούν και τα επίπεδα του σακχάρου αφού επηρεάζεται η ποσότητα και το είδος του φαγητού που μπορεί να καταναλώσει.

Γαστρεντερικός Σωλήνας: ο διαβήτης μπορεί να προκαλέσει μειωμένη έκκριση γαστρικού υγρού (υδροχλωρικού οξέος κυρίως) από το στομάχι. Το γαστρικό υγρό λόγω της αυξημένης οξύτητάς του αδρανοποιεί πολλά παθογόνα μικρόβια που μπορεί να έχουν περάσει μέσω των τροφών στον οργανισμό. Επιπλέον, επειδή λόγω του διαβήτη επηρεάζεται και το νευρικό σύστημα, αυτό έχει ως αποτέλεσμα η τροφή να αργήσει να μεταφερθεί από το στομάχι στο λεπτό έντερο για να γίνει η πέψη και η απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών. Και όσο πιο πολύ παραμένει η τροφή στο στομάχι τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να πολλαπλασιαστούν οι παθογόνοι οργανισμοί και στη συνέχεια να οδηγήσουν και τροφογενή ασθένεια.

Τι πρέπει να κάνει ο διαβητικός ασθενής; Τα 4 βήματα της προστασίας από τροφογενείς ασθένειες.

  1. Καθαριότητα: ο καθαρισμός των χεριών και των επιφανειών της κουζίνας πρέπει να είναι συχνός. Με ζεστό νερό και σαπούνι.
  2. Διαχωρισμός: πολύ σημαντική διεργασία είναι ο διαχωρισμός τόσο στην αποθήκευση (στο ψυγείο) όσο και στο χειρισμό (διαφορετικά ξύλα κοπής, διαφορετικά εργαλεία και σκεύη) του ωμού κρέατος με τα τρόφιμα που καταναλώνονται χωρίς να μαγειρευτούν (φρούτα και λαχανικά) ή με αυτά που είναι ήδη μαγειρεμένα. Και αυτό γιατί παθογόνα βακτήρια από το ωμό κρέας μπορεί να περάσουν εύκολα στα λαχανικά ή στα έτοιμα προς κατανάλωση τρόφιμα και να μεταφερθούν μέσω αυτών σε εμάς.
  3. Μαγείρεμα: η θερμική επεξεργασία των τροφίμων (μαγείρεμα) πρέπει να γίνεται στη σωστή θερμοκρασία. Το κρέας και τα πουλερικά θα πρέπει να είναι καλά μαγειρεμένα στο κέντρο τους (να μην είναι ωμά ή ατελώς μαγειρεμένα ειδικά σε σημεία δίπλα στο κόκκαλο)
  4. Ψύξη: το τέταρτο βήμα είναι η σωστή διατήρηση κατά την ψύξη. Το ωμό κρέας θα πρέπει να φυλάσσεται στην ψύξη αμέσως μόλις αγορασθεί και μέχρι 2 ημέρες πριν μαγειρευτεί, ενώ μπορεί να συντηρηθεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στην κατάψυξη. Το ίδιο ισχύει και για τα περισσεύματα του φαγητού, τα οποία εντός 2 ωρών θα πρέπει να συντηρηθούν στην ψύξη (ψυγείο)

 

Παναγιώτης Ζήσης

Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος, MSc

You May Also Like